Ζ. Χέρμπερτ, Ομιλεί ο Δαμαστής (ή Προκρούστης)

Το κινητό μου βασίλειο Αθήνα-Μέγαρα μόνος κυρίαρχος σε δάση ρεματιές γκρεμούς δίχως γερο-συμβουλάτορες μωρά εξαρτήματα μ’ ένα σκέτο ρόπαλο ντυμένος μοναχά με τη σκιά του λύκου και τον τρομερόν ήχο της λέξης Δαμαστής δεν είχα υπηκόους — δηλαδή τους είχα για λίγο δεν ζούσαν ίσαμε την αυγή αν και είναι κακοήθεια να λέγεται πως ήμουνα…