Ανάγκη αλλαγής εκπαιδευτικού προτύπου.

Παρακολουθήστε πώς η δημόσια, μαζική εκπαίδευση γίνεται παράγοντας ανάσχεσης της ανθρώπινης δημιουργικότητας και πώς, ως «βιομηχανικό» σύστημα τυποποιημένων λειτουργιών δεν επιτρέπει την αυτόνομη εξέλιξη της ανθρώπινης διάνοιας με τρόπο που να επινοεί λύσεις για τα φλέγοντα προβλήματα της σύγχρονης ζωής. Share This:

Απλές παιδαγωγικές αρχές

Μικρή συνεισφορά στον προβληματισμό για το παρόν και το μέλλον της εκπαίδευσης το κείμενό μας στο σημερινό «Βήμα»: Απλές παιδαγωγικές παραδοχές για ένα καλύτερο σχολείο. Φρεσκάροντας τον παιδαγωγικό μας «οπλισμό» στην αρχή μιας δύσκολης σχολικής χρονιάς. Αλλιώς: Καταγραφή σκέψεων «μάχιμου» εκπαιδευτικού με αφορμή τις απόψεις του Πάολο Φρέιρε και τους στίχους από το The Wall…

«…στο σκοτεινό παρόν της Ελλάδας, το σχολείο μπορεί και πρέπει να μείνει ένα λιμάνι υπήνεμο…»

Ειλικρινής και εύστοχη η ανάλυση – προτροπή του Nικου Γ. Ξυδάκη στην «Καθημερινή» σήμερα: «Γιατί θέλετε να κάνετε κατάληψη; Για να χάσουμε μάθημα χωρίς να πάρουμε απουσίες. Οι πιο ειλικρινείς και συνειδητοποιημένοι μαθητές των λυκείων, περιγράφουν με ακρίβεια το βαθύτερο κίνητρο των καταλήψεων: είναι η αθώα κοπάνα, σύμφυτη της εφηβικής συμπεριφοράς, γνωστή σε όλους. Όλοι…

Ανοιχτά σχολεία = Ανοιχτά μυαλά

«…Βέβαια η λαχτάρα για ένα καλύτερο σχολείο δεν μπορεί να ταυτίζεται με παλιομοδίτικες απαιτήσεις. Μέσα από τη διάλυση ας ξεκινήσει το νέο με τη βοήθεια ανοιχτόμυαλων εκπαιδευτικών. Σε ένα βιβλίο που εμφανίστηκε πρόσφατα (Συστημική Σκέψη και Εκπαίδευση, του εκπαιδευτικού Δ. Γαβαλά, εκδόσεις Γαβριηλίδη), βρίσκω σε ένα σημείο συμπυκνωμένα τα ελαττώματα της παλιάς, βιομηχανικής εποχής για…

«Είναι η παιδεία ανόητε !»

Από την «Καθημερινή» του Σαββάτου, μια ρεαλισιτκή και ορθολογική προσέγγιση του Πάσχου Μανδραβέλη: «Σύμφωνα με μια αριστερή κοινωνιολογική ανάλυση ο νεοφιλελευθερισμός κάνει δύο κακά στους νέους. Είτε τους αποχαυνώνει με την ευμάρεια, αποτρέποντάς τους να βγουν στους δρόμους, είτε τους εξαγριώνει και βγαίνουν στους δρόμους για να τα σπάσουν. Οσοι δε χασκογελάσουν μ’ αυτή την…

Πανελλήνιες = παπαγαλία;

Αναλυτικός, βιωματικός και εύστοχος πάλι ο Κώστας Γεωργουσόπουλος στο Βιβλιοδρόμιο των σημερινών «Νέων» για το «καταναλωτικό σχολείο» της αναπαραγωγής πληροφοριών για τις εξετάσεις που τυραννά εκπαιδευτικούς και μαθητές.  Ψιττακισμός, λοιπόν, : η βασική μέθοδος επιτυχίας για τις Πανελλήνιες: «…Ελάτε σας παρακαλώ στη θέση ενός εφήβου που έχει αγχωθεί σε µια αίθουσα κάτω από αυστηρή επιτήρηση…

Το σχολείο αλλάζει. Πάλι;

Εύστοχες παρατηρήσεις για την επιχειρούμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση από τον Λουκά Βλάχο στα «Νέα» σήμερα: …Το σχολείο δεν «οδηγείται» µε εντολές και νόµους, αλλά είναι ένα πολυπαραµετρικό, µη γραµµικό σύστηµα (για να χρησιµοποιήσουµε τηγλώσσα των µαθηµατικών) µε τουλάχιστον τέσσερις ανεξάρτητες (και σε µεγάλο βαθµό ανεξέλεγκτες) παραµέτρους: 1. Την κοινωνία – που η πλειονότητα των µελών της,…

Το σχολείο σκοτώνει τη δημιουργικότητα;

  Διαβάζοντας σήμερα στα «Νέα» το άρθρο του Λουκά Βλάχου, θυμηθήκαμε για άλλη μια φορά τον Ken Robinson: «Μία δασκάλα του νηπιαγωγείου διδάσκει σε µια τάξη παιδιών ηλικίας 5-6 ετών ζωγραφική. Πίσω πίσω στην αίθουσα κάθεται ένα κοριτσάκι έξι ετών που είναι απορροφηµένο από τη ζωγραφική του και δουλεύει ασταµάτητα. Το πλησιάζει η δασκάλα και…

Μια κοινωνία άγνοιας…

Αντιγράφω από τη στήλη «Διαστάσεις» του Μιχάλη Μητσού, στα σημερινά «Νέα» την αναφορά στη συνέντευξη του Γάλλου φιλοσόφου Μαρσέλ Γκωσέ στη «Φιγκαρό»: Μας είχαν υποσχεθεί µια κοινωνία της γνώσης και αυτό που οικοδοµούµε είναι µια κοινωνία της άγνοιας. Ενώ η εκπαίδευση είναι ένα πρόβληµα πολιτισµού, προσπαθούµε να την αντιµετωπίσουµε µε τεχνοκρατικά µέσα, µια καλύτερη οργάνωση,…

Η εκπαίδευση και το μέλλον.

Το παρακάτω video με προβλημάτισε αρκετά και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Μπορεί μάλιστα, να χρησιμεύσει ως αφορμή σκέψης για όποιους θέλουν να διαγωνιστούν στην κατηγορία: «δοκίμιο». Share This: