«Χωρίς να το ξέρουμε, αναπνέουμε τον αέρα της Ελλάδας κάθε στιγμή»

Προτείνουμε προς μελέτη και στοχασμό το πρόσφατο άρθρο του νομπελίστα Μάριο Βάργκας Λιόσα για τη συμβολή της Ελλάδας στον πολιτισμό της Ευρώπης και της ανθρωπότητας. Δημοσιεύθηκε στην ισπανική εφημερίδα El Pais και, σε  μετάφραση από τα ισπανικά της Μαργαρίτα Μπονάτσου,  στο «Βήμα». Δεν πρόκειται για κείμενο με «συναισθηματικό – μελοδραματικό» ύφος, αλλά για  λόγο καίριο…

Γ. Σεφέρη, «Θεατρίνοι Μ.Α» (…τότε και τώρα)

Η ποίηση πάντοτε έχει το προνόμιο να εκφράζει τον πόνο της ψυχής,να διδάσκει ερμηνείες της πραγματικότητας και να προσφέρει αφορμές ώστε να προσδιoρίσουμε τη θέση μας στο παρόν. Σκεφτείτε, αν και σε τι διαφέρει η πολιτική κατάσταση των ημερών μας, από εκείνη που «πληγώνει» το Σεφέρη στο Κάιρο το 1943; (Ακούστε την εξομολόγηση του ποιητή…

Περί ελληνικού υπερρεαλισμού

Ο «καθαρός» και «ασυμβίβαστος» υπερρεαλισμός στην Ελλάδα εισήχθη και υπηρετήθηκε με συνέπεια από τον Α. Εμπειρίκο, το Νικήτα Ράντο και το Νίκο Εγγονόπουλο. Τις ιδέες των εισηγητών του και την υποδοχή τους από την κριτική παρουσιάζει η Λίζυ Τσιριμώκου στα «Νέα»: «Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Σκοπός της ζωής μας είναι η…

Η Πατρίδα των ποιητών…

Δανεικό ποιητικό αφιέρωμα -σχόλιο στην εθνική μας επέτειο: από την εξαιρετική δουλειά της συναδέλφου Ευαγγελίας Στάμου. Το προτείνoυμε ως τροφή σκέψης και στους δικούς μας μαθητές. Ευχαριστούμε από καρδιάς. Δείτε επίσης: «Χρώμα στην πατρίδα των καιρών» Share This:

Τραγούδια συλλογικής μνήμης ΙΙΙ

«Μαλαματένια λόγια» του Γιάννη Μαρκόπουλου σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου. Τραγούδι στο οποίο εικόνες από διαφορετικές ιστορικές εποχές συνδέονται ως θραύσματα βιωμένης μνήμης για να αποδώσουν το προσωπικό δράμα του ανθρώπου που συνθλίβεται από τη ματαίωση φρούδων ελπίδων που του υποβλήθηκαν ως οράματα μεγαλείου μέσα από ελκυστικές αφηγήσεις ζωής, στις οποίες και αφιέρωσε τη ζωή του.…

Ρομαντική ποίηση και ποιητική – ή – πότε οι ποιητές σωπαίνουν.

Ο ρομαντισμός -ως βιοθεωρία του ποιητή – διατρέχει διαχρονικά την ιστορία της ποίησης. Κάθε εποχή διαθέτει τις δικές της ρομαντικές ποιητικές συνειδήσεις που είτε εγείρονται απέναντι στην παρακμή είτε καταφεύγουν σε μια τραγική σιωπή. Το φαινόμενο προσεγγγίζει εκκινώντας την ανάλυσή του από τον Χαίντερλιν, ο κριτικός Αλέξης Ζήρας στην «Αυγή»:«Εξακολουθεί να ζει ανάμεσά μας, ακόμα…

Ελλάδα μεταμφιεσμένη vs Ελλάδα του Ηρακλείτου και του Μακρυγιάννη

«…Η χώρα έχει ζήσει μεγάλες εκσυγχρονιστικές απόπειρες και μάλιστα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Ο Μεσοπόλεμος ήταν μια τέτοια περίοδος, όταν έπρεπε να κλείσουν οι πληγές του Μικρασιατικού και να επιβιώσουν πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες. «Με την πορεία που πήρε ο κόσμος, μετατοπιστήκαμε ξαφνικά από μια θέση τοπικού ενδιαφέροντος σε μια θέση ενδιαφέροντος γενικού και…

Μονότονες και ίδιες οι εξελίξεις…

Ακούγοντας τη μονότονη πληθωριστική γλώσσα των δελτίων της τηλεόρασης και διαβάζοντας τους τίτλους των εφημερίδων για ό,τι συμβαίνει στην επικαιρότητα (διαβουλεύσεις τραπεζιτών και φαντάσματα χρεοκοπίας, σωτήρες δανειοδότες που ενδίδουν φιλάνθρωπα σε νέους δανεισμούς με ευμενείς όρους, κερδίζουμε ξανά την επιβίωσή μας με αναγκαστικούς φρονηματισμούς…πάλι θα κινδυνέψουμε και πάλι θα σωθούμε…),  θυμάσαι τον μελοποιημένο καβαφικό λόγο:…

Στυλιανός Αλεξίου, ο Δάσκαλος της ελληνικής λογοτεχνίας

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Στυλιανού Αλεξίου στον Π. Γεωργούδη, στην «Ελευθεροτυπία».  Επισημάνσεις καίριου και μεστού κριτικού λόγου από τον κορυφαίο, εν ζωή, δάσκαλο της ελληνικής λογοτεχνίας: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗΣ: Κύριε Αλεξίου, στο βιβλίο σας Ελληνική Λογοτεχνία, σε αντίθεση προς το ισοπεδωτικό ρεύμα του «μεταμοντερνισμού», μιλάτε για μια διαδρομή τριάντα αιώνων. Ποια είναι τα δείγματα κάποιας…

Η ποίηση ερμηνεύει το άμεσο παρόν μας.

Σαν να ζει ανάμεσά μας και να παρατηρεί, με θλίψη, στοχαστικά, το τραγικό πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό που διαδραματίζεται στη χώρα, ο Καβάφης μας «χαρίζει» την ανθρωπογνωσία του… Κ.Π. Καβάφη, Τρώες Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων· είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων. Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε νάχουμε θάρρος και…