«Προσανατολισμοί» για τον Αύγουστό σας…Ποιητική Καταφυγή ΙΙΙ

Στο μουράγιο οι πρύμνες να παφλάσουν γράφοντας Όνομα πιο γλαυκό μες στον ορίζοντά τους Λίγα χρόνια λίγα κύματα Κωπηλασία ευαίσθητη Στους όρμους γύρω απ’ την αγάπη. Έφερα τη ζωή μου ως εδώ Χαρακιά πικρή στην άμμο που θα σβήσει – Όποιος είδε δυο μάτια ν’ αγγίζουν τη σιωπή του Κι έσμιξε τη λιακάδα τους κλείνοντας…

Θερινή ποιητική καταφυγή ΙΙ: Οδ. Ελύτης, Ιδιωτική Οδός

Το Ελληνκό καλοκαίρι, σχεδόν συνειρμικά, οδηγεί στις εικόνες και στο στοχαστικό λόγο του Ελύτη, ο οποίος μας υποβάλλει σε ασκήσεις αυτογνωσίας. Ο ποιητής μιλάει για τα «υλικά» και τον τρόπο της ποίησής του εξομολογούμενος και απολογούμενος. Διαλέγεται με τις πηγές της τέχνης και της ζωής του. Πρόκειται για ένα κείμενο κατασταλαγμένης ποιητικής αυτογνωσίας, εμπλουτισμένο με…

Θερινή ποιητική καταφυγή Ι: Σεφέρης, Μυθιστόρημα

Το καλοκαίρι είναι περίοδος που συνήθως έχουμε το χρόνο να ανανεώσουμε τον πνευματικό μας «οπλισμό» είτε προσθέτοντας καινούργιες αναγνώσεις είτε επιστρέφοντας σε «κείμενα – θεμέλια» που καθόρισαν τη ζωή μας. Επιστρέφοντας σ’ αυτά, για τη δεύτερη ή τρίτη ή…τη νιοστή ανά-γνωση, αναζητούμε την επ-ανασυγκρότηση της εσώτερης ύπαρξής μας για να κερδίσουμε, δι΄αυτής, την αυτοπεποίθηση στο…

Η επώαση του ελληνικού ποιητικού μοντερνισμού.

Πριν την κοσμογονία της γενιάς του ’30 και τη δομική ανανέωση της ελληνικής ποίησης από αυτήν, υπήρξαν οι «μεταιχμιακοί» ποιητές, αυτοί, δηλαδή, που έχοντας ως αφετηρία τη μαθητεία τους στους κανόνες της παραδοσιακής ποίησης, την αποδόμησαν σταδιακά εισάγοντας τη μοντερνιστική οπτική. Με αυτούς τους ποιητές ασχολείται ο Ευριπίδης Γαραντούδης στη μελέτη του «Ελληνες ποιητές του…

Η ιστορία των ιδεών και η εξέλιξη της φιλοσοφίας

Η εξέλιξη της νεότερης φιλοσοφίας μέσα από την περιπέτεια της ζωής των φιλοσόφων και τις δυνάμεις της ιστορίας, μια αφήγηση που συνθέτει την αυστηρότητα των φιλοσοφικών διατυπώσεων και τα βιώματα των φιλοσόφων, στο βιβλίο του ιταλού διανοητή Φ. Αλέσιο. Το βιβλίο σίγουρα αξίζει να συμπεριληφθεί στη βιβλιοθήκη των αναγνωσμάτων του φετινού καλοκαιριού. Αντιγράφουμε από το…

«Κάθαρσις», Κ. Καρυωτάκη, ο ποιητής απέναντι στους μίζερους συμβιβασμούς.

«Βέβαια. Έπρεπε να σκύψω μπροστά στον ένα και, χαϊδεύοντας ηδονικά το μαύρο σεβιότ* – παφ, παφ, παφ -, “έχετε λίγη σκόνη” να ειπώ “κύριε Άλφα”.    Ύστερα έπρεπε να περιμένω στη γωνία,  κι όταν αντίκριζα την κοιλιά του άλλου, αφού θα ‘χα επί τόσα χρόνια παρακολουθήσει τα αισθήματα και το σφυγμό της,  να σκύψω άλλη…

Η ποίηση ενάντια στο φόβο …

Παρηγορητική καταφυγή στις εικόνες της ποίησης του Νικηφόρου Βρεττάκου για να θυμηθείς πως τα στιγμιότυπα της πραγματικής ευτυχίας βρίσκονται στην καθημερινή σου ζωή. Αρκεί να εστιάσεις σ΄αυτά εγκαταλείποντας τη συνήθεια της προσήλωσης σε ό,τι θορυβεί, κραυγάζει, απειλεί (πρβλ.  δελτία ειδήσεων και βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις τηλε-πολιτικών) για να προκαλέσει το φόβο της επιβίωσης ή της αβέβαιότητας.…

Η λογοτεχνία ενάντια στον πολιτισμό της ελαφρότητας

Προβληματίζεται για τον πολιτισμό του θεάματος και της διασκέδασης ο Μάριο Βάργκας Λιόσα και αντιπροτείνει τη λογοτεχνία και τη λογοτεχνική παιδεία ως τρόπο για την αποδόμηση και την υπέρβασή του. Διαβάζουμε αποσπάσματα από τη συνέντευξή του στο «Βήμα»: Ο νομπελίστας συγγραφέας και αμφιλεγόμενος πολιτικός Μάριο Βάργκας Λιόσα γοητεύτηκε στα νιάτα του από την Επανάσταση στην…

Γ. Σεφέρη, «Θεατρίνοι Μ.Α» (…τότε και τώρα)

Η ποίηση πάντοτε έχει το προνόμιο να εκφράζει τον πόνο της ψυχής,να διδάσκει ερμηνείες της πραγματικότητας και να προσφέρει αφορμές ώστε να προσδιoρίσουμε τη θέση μας στο παρόν. Σκεφτείτε, αν και σε τι διαφέρει η πολιτική κατάσταση των ημερών μας, από εκείνη που «πληγώνει» το Σεφέρη στο Κάιρο το 1943; (Ακούστε την εξομολόγηση του ποιητή…

Ζούμε την παρακμή της «υπό παρατήρηση δημοκρατίας»

Το πολιτικό δοκίμιο του αυστραλού στοχαστή John Kean σχετικά με τη μορφή και τη λειτουργία της μεταπολεμικής δημοκρατίας παρουσιάζει ο Μιχάλης Λαμπρινίδης στο «Βιβλιοδρόμιο» των «Νέων».  Το προτείνουμε ως άλλο ένα ερμηνευτικό σχήμα για να κατανοήσουμε καλύτερα την πολιτική και κοινωνική μας πραγματικότητα ως αποτέλεσμα της λειτουργικής ανεπάρκειας των βασικών δομών του πολιτικού μας συστήματος.…