Τα ευτυχισμένα παιδιά θέλουν γονείς

Να κι ένα ενδιαφέρον βιβλίο για το θέμα

Βιβλιοκριτική του Κων. Μπούρα από την Ελευθεροτυπία:
Ο Νίκος Σιδέρης είναι ψυχίατρος-ψυχαναλυτής, που έχει γράψει και δημοσιεύσει ποιήματα, μυθιστορήματα, δοκίμια και μελέτες. Από το 2003 διδάσκει στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ το μάθημα «Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση». Στο καινούριο βιβλίο του «απευθύνεται σε συνήθεις γονείς, οι οποίοι, μέσα σε συνήθεις οικογένειες, ανατρέφουν συνήθη παιδιά» (σελ. 13). Υποστηρίζει ότι τα παιδιά που δεν παρουσιάζουν κάποια σοβαρή ψυχολογική διαταραχή δεν χρειάζονται επειγόντως ψυχίατρο αλλά επαρκείς γονείς. Και πώς ορίζει τον όρο «επαρκής γονιός»; «Ενας αρκετά καλός γονιός δεν χρειάζεται ποτέ να είναι τέλειος. Ενας επαρκής γονιός είναι εκείνος που λειτουργεί με οδηγό του τα βασικά. Κι όταν βρίσκεται σε αμηχανία, κατά κανόνα δεν είναι ανάγκη να χάνεται ακόμα πιο πολύ σε υπερ-περίπλοκες ερμηνείες, ψυχολογίες, ιδεολογίες, φιλοσοφίες… Ας ξεκινήσει κι ας πιάσει το θέμα με οδηγό του τα βασικά. Που είναι: 1. παρουσία με συναισθήματα, λόγο και παράδειγμα, 2. σεβασμός στους άλλους και απαίτηση σεβασμού προς τον ίδιο, 3. αναγνώριση της ασυμμετρίας της πραγματικότητας, 4. ο καθένας στη θέση του, 5. παίζουμε με κανόνες, 6. οι γονείς εγγυώνται και επιβάλλουν τους κανόνες, 7. απλότητα, αμεσότητα, στρογγυλές κουβέντες» (σελ. 115). Ιδιαίτερη σημασία δίνει στην εξήγηση του όρου «ασυμμετρία της πραγματικότητας», εννοώντας ότι όπως δεν περιμένουν οι γονείς από το ανήλικο παιδί να φέρει στην οικογένεια χρήματα, έτσι δεν μπορεί να απαιτεί το παιδί από τους γονείς του να έχει τα ίδια ακριβώς δικαιώματα με εκείνους. Οφείλει να τους σέβεται γιατί είναι γονείς του, το έφεραν στον κόσμο και του παρέχουν τα βασικά αγαθά, όπως αυτά καθορίζονται από τον πολιτισμό. «[…] από την ιδιότητα του παιδιού δεν απορρέουν μόνο δικαιώματα – όπως διαδίδει μια διαλυτική ρητορική ναρκισσιστικής ανευθυνότητας και προνομιομανίας, κυρίαρχη στη σημερινή δυτική κοινωνία. Απορρέουν και υποχρεώσεις – πρακτικές και ηθικές» (σελ. 31). Ο έμπειρος γιατρός και συγγραφέας διατείνεται ότι «το παιδί (όπως κάθε μέλος της οικογένειας) έχει και μια συναισθηματική ευθύνη απέναντι στα άλλα μέλη της οικογένειάς του» (σελ. 70). Κι αυτό ακριβώς είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου του, που «θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο» (σελ. 71).