Σολωμός και Ευρωπαϊκός ρομαντισμός

Ο Διονύσιος Σολωμός είναι μια από τις εξέχουσες λογοτεχνικές μορφές του ευρωπαϊκού ρομαντικού κινήματος. Στόχος αυτού του κειμένου είναι να διερευνήσει το ποιητικό του έργο, εστιάζοντας πάνω σε μια κριτική ανάγνωση η οποία θα αποκαλύψει τις ρομαντικές ποιότητες οι οποίες δημιούργησαν τον ιδιαίτερο αισθητικό χαρακτήρα του έργου του, τοποθετώντας τις καλλιτεχνικές εμπνεύσεις και προσανατολισμούς του…

«Η Ποίηση ως καθαρμός των αισθήσεων με σκοπό την αγιότητα»

Επέτειος του δεύτερου ελληνικού Νόμπελ σήμερα και ανατρέχουμε στην αιώνια φρεσκάδα της έκφρασης και του στοχασμού του Ελύτη, τη στιγμή που, αποδεχόμενος το βραβείο, κάνει μια απόπειρα αυτογνωσιακού απολογισμού για τον εαυτό του και την τέχνη του.    «Ας μου επιτραπεί, παρακαλώ, να μιλήσω στο όνομα της φωτεινότητας και της διαφάνειας. Επειδή οι ιδιότητες αυτές…

«Φως που πατεί χαρούμενο τον Άδη και το Χάρο»

«Ανάστα ο Κύριος». Η Ανάσταση του Χριστού δεν έπαψε να τροφοδοτεί διαχρονικά με τους ποιητικούς συμβολισμούς που δημιούργησε την τέχνη και την ποίηση. Κι αυτό γιατί η εκ νέου νοηματοδότηση της ζωής και η απαλλαγή από το φόβο του θανάτου, ανανεώνει την ανθρώπινη φύση η οποία, επειδή έρχεται αντιμέτωπη με την αλήθεια, αποκτά τη δύναμη…

Ρομαντική ποίηση και ποιητική – ή – πότε οι ποιητές σωπαίνουν.

Ο ρομαντισμός -ως βιοθεωρία του ποιητή – διατρέχει διαχρονικά την ιστορία της ποίησης. Κάθε εποχή διαθέτει τις δικές της ρομαντικές ποιητικές συνειδήσεις που είτε εγείρονται απέναντι στην παρακμή είτε καταφεύγουν σε μια τραγική σιωπή. Το φαινόμενο προσεγγγίζει εκκινώντας την ανάλυσή του από τον Χαίντερλιν, ο κριτικός Αλέξης Ζήρας στην «Αυγή»:«Εξακολουθεί να ζει ανάμεσά μας, ακόμα…

«Μνηνομεύουμε (πάλι) Διονύσιο Σολωμό…»

Ακολουθώντας τη συμβουλή του Οδυσσέα Ελύτη από το «΄Αξιον Εστί», τώρα που η πίκρα και η αγανάκτηση των ανθρώπων ξεχειλίζει γύρω μας: «Δεν αντέχω και τα σταυροδρόμια που ήξερα έγιναν αδιέξοδα. Σελδζούκοι ροπαλοφόροι καραδοκούν. Χαγάνοι ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν. Σκυλοκοίτες και νεκρόσιτοι κι ερεβομανείς κοπροκρατουν το μέλλον. Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, όπου και…

Ελλάδα: μικρός χώρος, απέραντος χρόνος…

Σ΄αυτές τις δύσκολες στιγμές της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής μιζέριας που μας πληγώνουν, θυμόμαστε το λόγο του ποιητή. Από αυτόν αντλούμε το φρόνημα και την υπευθυνότητα για να διατηρήσουμε αλώβητη την ατομική και συλλογική μας αξιοπρέπεια. Άλλωστε, «η ποίηση είναι ο μόνος χώρος που η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση» και η Ελλάδα ως…

Τα Κλέφτικα τραγούδια: Μνημεία αλήθειας και ιστορίας.

Διαβάζουμε στην Καθημερινή το άρθρο του Παντελη Μπουκαλα με τίτλο Η «άγρια τόλμη» των κλέφτικων τραγουδιών «Το ύμνησε ο Γκαίτε. Το λάτρεψε ο Σολωμός. Το προσκύνησε ο Βαλαωρίτης. Το αγάπησε ο Παλαμάς, κι ο Μαλακάσης βέβαια κι ο Κρυστάλλης. Το εκτίμησε ιδιαίτερα ο Καβάφης, Το εκθείασε ο Σεφέρης, που το μετρούσε σαν «ατόφια ελληνική φωνή».…

Ταξιδεύοντας…Το ημερολόγιο της τελευταίας συνάντησης

Συνάντηση ομάδας , 04/02/2011 (Σήμερα «ιστορεί» η Πένυ Μπ.) Μεσημέρι Παρασκευής. Έξω η μέρα μουντή και χειμωνιάτικη: κρύο, αέρας, βροχή…και η ομάδα μας εδώ παρούσα στο καθιερωμένο ραντεβού. Tο ταξίδι άρχισε με καράβι το «Βιβλίο για τα βιβλία» του Π. Τατσόπουλου. Το βιβλίο επικεντρώνεται στην ανάμνηση της απόλαυσης που αφήνει η ανάγνωση ενός βιβλίου ανεξάρτητα…