Ο Αλεξανδρινός, «ποιητής ελληνικός και ιστορικός», η ζωή και η ποίησή του, όπως διαμορφώθηκαν από τον κοσμοπολιτισμό της Αλεξάνδρειας που καθόρισε τη συνείδηση και την ποιητική του κοσμοθεωρία. Ένας άνθρωπος με πάθη, ένας «φυγάς της αριστοκρατικής του τάξης» που «με συνολικόν ποσόν δεν αριθμήθηκε»… Στο ντοκυμαντέρ του ΣΚΑΪ «…Ο ηθοποιός Δημήτρης Λιγνάδης αναζητά τα ίχνη του ποιητή στην Αλεξάνδρεια: στα σοκάκια, στα καφενεία, στα ξενοδοχεία, στις πλατείες, καθώς και στην κατοικία του όπου σήμερα στεγάζεται το Μουσείο Καβάφη. Η σύγχρονη Αλεξάνδρεια δεν θυμίζει την πόλη των ελληνιστικών χρόνων, που ήταν πνευματικό κέντρο όλης της Μεσογείου, αλλά ούτε την κοσμοπολίτικη πολιτεία των αρχών του 20ού αιώνα, όταν η ελληνική παροικία είχε ισχυρή επιχειρηματική και εμπορική παρουσία. Ο Καβάφης έζησε τη δεύτερη περίοδο ανάπτυξης της Αλεξάνδρειας, όμως αγάπησε την πρώτη.

Για την ποίηση του Καβάφη, τη διαχρονικότητα και την οικουμενικότητά της, μιλούν άνθρωποι των γραμμάτων απ’ όλο τον κόσμο. Ανάμεσά τους ο Γερμανός ποιητής Γιόχαν Σαρτόριους, ο συγγραφέας Μένης Κουμανταρέας, οι ποιητές Νάνος Βαλαωρίτης και Χάρης Βλαβιανός, ο συγγραφέας Εντμουντ Κίλι, σύγχρονοι Αιγύπτιοι ποιητές κ.ά.»