Τα κοινωνικά και πολιτικά τεκταινόμενα γύρω μας απαιτούν νηφάλια σκέψη και αποφυγή κάθε υπεραπλουστευτικής ερμηνείας θυμικού τύπου. Το πεδίο που θα αποτελέσει τη βάση για μια τέτοια συμπεριφορά μας το παρέχει μόνον η ιστορία, από όπου θα πάρουμε τα ερμηνευτικά σχήματα για να κατανοήσουμε, να ερμηνεύσουμε, να κρίνουμε ώστε τελικά να οδηγηθούμε σε δημιουργική δράση…
Σαφής και οργανωμένη η σφήγηση του Τ. Τέλογογου παρουσιάζει τις ιστορικές στιγμές του 40 με παραστατικό και ολοκληρωμένο τρόπο. (Από την ιστορική σειρά του ΣΚΑΪ «Οι μάχες των Ελλήνων») Share This:
Στην τελευταία συνάντησή μας, την Παρασκευή 18/03/2011, ξεκινήσαμε να συζητάμε πάνω στο θέμα: «Η λογοτεχνία φέρνει την ιστορία στο παρόν». Σήμερα, στην εφημερίδα «Καθημερινή» η κα Ελισάβετ Κοτζιά από τη στήλη της «Διακρίνοντας» και με τον τίτλο «Λιβύη» παραθέτει ενδιαφέρουσες απόψεις που θα μπορούσαν να προεκτείνουν τον προβληματισμό μας πάνω στο θέμα. Αντιγράφω, λοιπόν, για…
«Η λογοτεχνία, ακόμη κι αν ο συγγραφέας δεν το συνειδητοποιεί, δεν είναι αναγκαστικά μια πολιτική πράξη, αλλά μια πράξη μη υποταγής απέναντι στη ζωή και την Ιστορία. Αν επινοούμε κόσμους, σημαίνει πως ο κόσμος έτσι όπως είναι δεν μας αρκεί. Υπάρχει κάτι επαναστατικό στη μυθοπλασία: προκαλεί επιθυμίες, ορέξεις για πράγματα που δεν τα έχουμε στον…
Πρόκειται για μια αμφίδρομη και ταυτόχρονα δυναμική σχέση που αξίζει να τη βιώνει κανείς. Πολλές φορές η ανάγνωση ενός ποιήματος ή ενός μυθιστορήματος μας οδηγεί να ψάξουμε στην ιστορία, να συνδεθούμε με το παρελθόν όπως ποτέ δεν είχαμε φανταστεί ή να ξεκαθαρίσουμε όσες συγχύσεις ή παρασιωπήσεις η σχολική ιστορία είχε προκαλέσει στη σκέψη μας. Η…